نشست‌های هم‌اندیشی؛ راهی به سوی گفتگوی فراگیر اجتماعی
صندوق‌های بیمه اجتماعی و بازنشستگی ایران با مسائلی پیچیده، چند بعدی و ریشه‌دار مواجه‌اند. آثار و پیامدهای این مسائل بی‌تردید بین‌نسلی و دامنه‌دار بوده و با مخاطراتی چند وجهی هم در سطوح فردی و خرد و هم سطوح اجتماعی و کلان در دامنه وسیعی از ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه ما همراه خواهد بود.
به گواه تجارب روشن و معتبر ملی و جهانی، مسائل صندوق‌های بازنشستگی با روش‌های تک‌بعدی و تک‌پایه حل‌ناشدنی بوده و لازم است در کنار اقدامات فوری چون توقف قوانین و مقررات آسیب‌رسان، تامین مطمئن کسری‌های مالی موجود و پایدارسازی صندوق‌های بازنشستگی؛ گفت‌وگویی فراگیر در سطح ملی شکل گیرد تا علاوه بر به‌کارگیری خرد جمعی در تبیین و ریشه‌یابی مسائل، سازوکاری اجتماعی برای مشارکت همگانی در ترسیم چشم‌انداز فراهم شود. در این چارچوب حضور همه بازیگران صندوق‌ها: مشترکان و ذی‌نفعان امروز و فردا، مدیران و سیاستگذاران، کارفرمایان بخش عمومی و خصوصی، دولت و سیاستگذاران رفاه، کارشناسان و خبرگان برای شکل‌گیری این گفت‌وگوی اجتماعی حائز اهمیت، ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.
یکی از موثرترین راه‌های شکل‌گیری چنین گفتمانی در جامعه، گفت‌وگو در میان کارشناسان، مدیران و سیاستگذاران صندوق‌ها برای دستیابی به توافقی درباره صورت‌بندی و محتوای مساله آغاز شود. در این چارچوب، مؤسسه راهبردهای بازنشستگی صبا برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی را در دستور کار خود قرار داده است تا به سهم خود بتواند در این مهم مشارکت داشته باشد. زیرا این مؤسسه بر آن است که نظام بازنشستگی کشوری موضوعی «اجتماعی – بین نسلی» است و نمی‌توان این نظام را به سطح مباحث فنی (تکنیکی) فروکاست. از این رو حل مشکلات امروز و تمهید پویایی این نظام در گرو یافتن «شیوه‌ها و موازینی برای حل تعارض‌ها» بوده که به نظر می‌رسد بدون گفت‌وگویی فراگیر و شفاف امکان دستیابی به آن وجود ندارد. امید است برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی بتواند به سهم و اندازه خود، در هموار کردن این مسیر و تولید محتوای لازم مفید واقع شود.
