ششمین جلسه از سلسله نشست­های «ارزیابی انتقادی نظام رفاهی ایران و پیشنهاد الگوی بهبود» روز سه‌شنبه ۱۲ اسفند ماه برگزار شد. مهمان این نشست دکتر علی حیدری، نائب رئیس هیأت مدیره سازمان تأمین اجتماعی بود که به صورت برخط در این نشست شرکت داشت.

حیدری در ابتدای سخنرانی چنین اظهار داشت که مسئله رفاه می­تواند ابزاری برای حکومت و قدرت باشد تا حاکمیت با تکیه بر آن و امتیازات رفاهی که ارائه می­دهد، بتواند جامعه را به نحو دلخواه خود مدیریت کند. به گفته وی رفاه از موضوعات مورد توجه در مباحث تمدن ایرانی-اسلامی بوده و نظر به قدمت تاریخی موضوع، هر کشوری دارای دو گروه از مزیت­ها است: ۱. مزیت­های موهبتی (همان ذخایر طبیعی بوده و در تعریف انفال آمده است) و ۲. مزیت­های اکتسابی (که با تلاش و کوشش کشورها به دست آمده است). حکومت­ها در مسائل رفاهی بایستی به این نکته توجه کنند که تمامی افراد جامعه دسترسی یکسانی به خدمات و کالاهای عمومی که از محل منابع عمومی تأمین می­شود داشته باشند.

حیدری با اشاره به اینکه افراد ممکن است به هر دلیلی از خدمات عمومی محروم مانده یا به طور یکسان بهره­مند نشوند، موضوع عدالت پسینی برای مقابله با نابرابری را مورد تأکید قرار داد و افزود: برای کاستن از سطح این نابرابری به کمک دو روش؛ اول مالیات­‌گیری از افراد بیشتر بهره­‌مند و دوم پرداخت یارانه به افراد کم برخوردار می­توان به گروه­‌های مختلف، فرصت برابری داد. وی با اشاره به مباحث اسلامی ادامه داد: حاکمان اسلامی وظیفه دارند توازن اجتماعی (با سیاست­‌های بازتوزیعی) و تکافل اجتماعی (با حمایت بیشتر از افراد آسیب­‌پذیرتر) را در جامعه برقرار کنند. ایشان با تأکید بر ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی اذعان داشت: در صدر ماده ۱ قانون ساختار نظام جامع به صراحت بیان شده وظیفۀ نظام رفاه و تأمین اجتماعی، حمایت دولت از مردم در قبال پریشانی­‌های اقتصادی-اجتماعی است؛ به طوری که حاکمیت موظف است با توانمندسازی، ایجاد شغل و بهره‌­مندی از روش­‌های اجتماع محور، افراد را به محیط خانواده، کار و جامعه برگرداند.

حیدری از دیدگاه ارزیابی انتقادی با مطرح کردن بحث دوگانه­‌ها (از جمله؛ دوگانۀ دنیا-آخرت، دوگانۀ عدالت-توسعه، دوگانۀ دولتی-خصوصی، دوگانۀ حاکمیتی-تصدیگری، دوگانۀ مأموریت­‌های تکلیفی-کالایی، دوگانۀ نظام بیمه­ای-حمایتی، و دوگانۀ اقتصادی-اجتماعی) که متأسفانه بر کارکردهای نظام رفاهی تأثیرگذار بوده است؛ و همچنین عدم برخورداری از پایگاه اطلاعات و شناسنامه اجتماعی-اقتصادی خانوارها و فقر نظری در حوزۀ علمی و دانشگاهی در مقولۀ تأمین اجتماعی را به عنوان نواقص نظام رفاهی کشور مورد تآکید قرار داد.

نسخه کامل این وبینار در صفحه آپارات مؤسسه در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.